Ik ben eigenlijk bij Pauline door een toeval terecht gekomen. Op een avond zei namelijk mijn vriend ineens tegen mij: of wij gaan een relatie terapie in of ik weet niet of deze relatie nog lang gaat duren.
In de hele schrik heb ik ja gezegd tegen de therapie en zo zijn wij begonnen. Van mijn perspectief was er helemaal niets aan de hand in onze relatie. Wij hadden zelden een ruzie en deden veel dingen samen. Eigenlijk best een harmonieuze relatie dacht ik. Maar daar dacht mijn vriend blijkbaar anders over. Nu vanuit de perspectief van die tijd snap ik hem helemaal, maar toen was ik helemaal verbaasd en geschrokken. Tijdens de therapie heb ik ontdekt wat het probleem was en waarom ik de kloof tussen ons niet zag.
Ik was best veel met mijn werk bezig, vanwege mijn opvoeding en soort werk dat ik deed was ik heel zakelijk in de omgang met mensen, ook in het prive leven. Emoties vond ik altijd een lastig iets, die deed ik altijd weg relativeren en niet te veel over praten of nadenken. Zo deed ik al jaren, ik kreeg er baat bij dacht ik. En dat ik minder goed met mensen verbinding kon maken, dat was voor mij zo normaal dat het mij niet meer opviel.
Echter, mijn vriend had al genoeg van het droge zakelijke omgang. Zo wilde hij niet langer door het leven gaan. Hij wilde verbinding met mij, maar ik wist niet waarover hij het had... Wij hadden toch 'verbinding'.
En juist dat echte verbinding maken eerst met mijzelf, mijn emoties en daarna met mijn vriend - dat heb ik bij Pauline geleerd.
Eigenlijk ben ik nu een andere persoon geworden dan ik een paar maanden geleden was, toen de therapie begon. Het zou een lang verhaal zijn om in detail op te schrijven wat er allemaal veranderd is, want er is veel veranderd. Ten goede! Ik voel nu dat mijn leven rijker is, ik zie het leven niet meer alleen droog zakelijk en logisch (dat zakelijke blik is er nog steeds natuurlijk en het is ook goed zo!), maar in mijn leven heb ik nu een nieuwe dimensie toegevoegd: het gevoel.